Rozdział szósty

Z perspektywy Liv

*Piątek*

-Cześć Liv. Moi rodzice wyjeżdżają jutro na dwa dni do ciotki ze Szkocji i pozwolili mi zostać w domu. No i postanowiłem urządzić imprezę i tak siedzimy sobie z Zaynem, zapraszamy ludzi, no i dzwonie do Ciebie.- Powiedział głośno, ponieważ Zayn wciąż z tyłu coś krzyczał, ale Niall najwidoczniej jemu nie chciał odpowiedzieć.
-Jasne, czemu nie.- Powiedziałam z uśmiechem na twarzy, ponieważ lubię imprezy no i ta informacja była mi naprawdę na rękę, ponieważ i tak na weekend nie miałam żadnych planów.
-A! No i możesz wziąć jeszcze tą Maye bo coś tam Zayn krzyczy, że Harry ją lubi.- Powiedział obojętnie. Na co ja odpowiedziałam krótkie ''mhm'' po chwili oboje ustaliliśmy, o której zaczyna się impreza oraz o której mam być, pożegnaliśmy się i rozłączyliśmy.
Od razu wybrałam numer brązowowłosej. Musiałam ją przecież zaprosić na tą domówkę chodź nie sądzę, że się zgodzi... Mając jedną nerkę nie mogła pić za dużo alkoholu a jestem pewna, że na tej imprezie będzie jego sporo.

Przez chwile zastanawiałam się, czy lepszym pomysłem nie będzie mówienie dziewczynie o wyjściu do Nialla, jednak nie będzie to w porządku wobec niej. Postanowiłam do niej zadzwonić, mam nadzieje, że ten cały alkohol i narkotyki nie będą dla niej pokusą.

Udałam się do mojego pokoju po komórkę. Gdy znajdowałam się juz w pomieszczeniu sięgnęłam po przedmiot i wybrałam numer dziewczyny. Pierwszy sygnał... drugi, trzeci. Chwile czekałam, aż w końcu usłyszałam cichy głos Mai.

-No cześć -Powiedziałam wciąż patrząc się na swoje odbicie w lustrze.

-Cześć Liv -Odpowiedziała podobnym tonem co ja.

-Chciałabyś dziś pójść na imprezę do Nialla?- Spytałam obojętnie ponieważ dobrze wiedziałam, że się nie zgodzi.
-Po co? Przecież i tak bawiłabym się najgorzej -Odpowiedziała.

-Nie będziesz… Przecież bez alkoholu i innych używek da się dobrze bawić. –Chciałam ją namówić, przecież nikt nie może siedzieć sam w piątek wieczór.

-Nie sądzę, że to dobry pomysł Livie… Tam będzie Harry, posprzeczaliśmy się ostatnio…

-To może sobie wszystko wyjaśnicie…- Po długich namowach zgodziła się. Umówiłyśmy się, że zajdzie po mnie o godzinie osiemnastej i razem udamy się na imprezę do Nialla. Przecież nawet nie wiedziała gdzie on mieszka…

Siedziałam na beżowej kanapie ze skóry i oglądałam telewizje. Już od godziny byłam gotowa i mogłam iść na imprezę co dziwne bo zazwyczaj szykuje się około trzy godziny a dziś zajęło mi to nawet niecałą.

Postanowiłam, że założę różnokolorowy sweter w azteckie wzory, pod który postanowiłam złożyć białą, przewiewną koszulę z jedwabiu, do tego jasne, jeansowe shorty z wysokim kroczem.  Założyłam jeszcze złoty naszyjnik, który znalazłam w rzeczach mojej mamy.

Po chwili usłyszałam dzwonek. Od razu wstałam i udałam się do wejściowych drzwi, byłam pewna, że to Maya. Bo niby kto inny?

Nie myliłam się. Dziewczyna wyglądała naprawdę pięknie. Ubrana w jasny sweter z krzyżem na środku. Pod niego założyła jakiś biały t-shirt, którego prawie nie było widać oraz czarne spodnie wykonane z tkaniny podobnej do lateksu.

-Cześć. –Powiedziała z uśmiechem na twarzy, a po chwili podeszła i przytuliła mnie na powitanie.

-Witaj piękna- Mruknęłam. Wzięłam torebkę z szafki, która stała obok i mogłyśmy już iść. Na szczęście Niall nie mieszka daleko i nie musiałyśmy długo butować…

Po nie całych dziesięciu minutach byłyśmy na miejscu. Podeszłyśmy do wielkich, dębowych drzwi. Nacisnęłyśmy dzwonek a po chwili drzwi otworzył nam Niall. Uśmiechnięty od ucha do ucha z butelką whiskey w ręku. Najwidoczniej goście już przyszli a blondyn zdążył już się upić. Podeszłam do chłopaka, przytuliłam go a następnie pociągnęłam Maye za rękę, aby udała się za mną do środka.

Stała bez ruchu, zmieszana, nie wiedziała co zrobić, więc jej przecież tak nie mogłam zostawić. Jestem jej przyjaciółką.

Poszłyśmy do salonu. Ku naszym oczom ukazał się Harry, Zayn, Louis i jakaś blondynka, która siedziała na kolanach chłopaka w kręconych włosach. Mhm, żadna nowość.

-Hej! –Odparłam machając ręką. Moja przyjaciółka tylko się sztucznie uśmiechnęła… Widziałam jak patrzyła na Harrego… Oboje się patrzyli i nie mogli oderwać od siebie wzorku. Nie mogłam pozwolić żeby Maya dzisiaj się źle bawiła. Ścisnęłam jej rękę i pociągnęłam do kuchni.

W niej dałam dziewczynie jakieś chipsy. Nawet nie wzięłam alkoholu, nie chciałam prowokować Mai.

Nie wiadomo skąd do mojej przyjaciółki podszedł jakiś wysoki brunet. Zostawiłam ich samych, udałam się do Zayna… To jemu dziś chciałam poświęcić jak najwięcej czasu. To on miał dziś być najważniejszy…

Weszłam a brunet od razu wstał, wziął butelkę wódki do ręki i podszedł do mnie z uśmiechem.

Udaliśmy się na taras przed domem, w którym nikt nie mógł nam przeszkadzać. Chcieliśmy być sami. Wypiliśmy dużo, naprawdę dużo. Nasza zabawa nie zakończyła się na tej jednej butelce, którą przyniósł.

Nawet nie wiem kiedy przenieśliśmy się do pokoju, nie wiedziałam co się dzieje. Czułam jak mulat składa pocałunki na mojej szyi, odchyliłam tylko głowę, mężczyzna przyparł mnie do ściany. Energicznie zaczęliśmy sobie nawzajem zdejmować ubrania. Nasze pocałunki były delikatne ale sprawiały, że byłam gotowa by trwały wiecznie… Zostałam w samych majtkach i staniku… Nie wiedziałam gdzie jestem.

-Zayn nie… Poczekaj! –Wymamrotałam ledwo stojąc na nogach. Wciąż mi się kręciło w głowie, ale zdołałam dojść do włącznika, który zapala światło.

Kiedy światło się zapaliło od razu odwróciłam się i rozejrzałam po pomieszczeniu. Nawet nie mogłam uwierzyć w to co widzę. Zdziwiłam się, może i nawet przeraziłam. To było naprawdę dziwne uczucie nie do opisania…

Na całej ścianie wisiały przeróżne obrazy, ale najbardziej przykuły moją uwagę rysunki, które przedstawiały mnie... Były naprawdę piękne. Zdziwił mnie również napis „I love you” który widniał właśnie nad tymi szkicami.

Po chwili Zayn zaczął zrywać obrazy ze ściany, w jego oczach widziałam złość. W dodatku alkohol wszystko wzmacniał, zerwał wszystkie rysunki ze mną a także napis wiszący nad nimi. Założył spodnie i zbiegł szybko na dół. Wiedziałam, że jest zły i działał impulsywnie. Szybko założyłam na siebie koszulkę mulata i shorty a następnie zbiegłam na dół.

Nie chciałam aby stała się jakaś krzywda Niallowi, dobrze wiedziałam, że są to jego rysunki…

-Zayn nie! –Krzyknęłam podczas kiedy brunet swoją pięść kierował ku policzkowi blondyna. Podbiegłam do nich a następnie zaczęłam ich rozdzielać. To nic nie dało, ponieważ mężczyzna był ode mnie silniejszy… Uderzył go.

Nie wiedziałam co zrobić. Do moich oczu zaczęły napływać łzy, które powoli spływały po policzkach. Pobiegłam po swoje rzeczy w tym czasie szukając mojej przyjaciółki. Chciałam już wracać… Nie mogłam patrzeć jak dwie bardzo ważne osoby w moim życiu wyrządzają sobie krzywdę…